Temat pracoholizmu i często związanego z nim wypalenia zawodowego na sesjach terapeutycznych pojawia się zarówno podczas wizyt kobiet, jak i mężczyzn, chociaż w moim doświadczeniu częściej u mężczyzn. Warto wspomnieć, że pracoholizm jest uzależnieniem i pewnym sposobem ucieczki od emocji. Jednak jest trudniejszy do zauważenia, gdyż w przeciwieństwie do innych uzależnień, np. alkoholizmu, szkody są mniej widoczne społecznie, a pracoholik często jest wręcz podziwiany. Stąd może być trudniejsze uświadomienie sobie, że może i Ty jesteś pracoholikiem (pracoholiczką). Kiedy spojrzę na swoje zachowanie sprzed lat to mogę powiedzieć, że byłem pracoholikiem. Gdy widzę drogę, to teraz mogę powiedzieć, że obecnie zdecydowanie więcej czasu i energii poświęcam na relacje z bliskimi, na zainteresowania.
W skrócie objawy pracoholizmu mają miejsce, gdy:
- PRACA stała się NAJWAŻNIEJSZYM wyzwaniem w Twoim życiu, stąd też rzadko komunikujesz o swoich uczuciach, rodzinie, zainteresowaniach, a nawet unikasz spotkania z innymi ludźmi.
- CZĘSTO po pracy bądź przed pracą myślisz, zamartwiasz się.
- CZĘSTO po godzinach lub przed pracą już pracujesz.
- TRUDNO Tobie zaplanować odpoczynek a gdy już ten czas nadchodzi trudno Tobie wypocząć.
- RZADKO jesteś dumny ze swojej pracy/ RZADKO sam siebie doceniasz za wykonaną pracę.
- CZĘSTO myślisz o pieniądzach, mimo że nie masz problemów finansowych (dodatkowo mężczyznom nie pomagają introjekty*, np. „facet przynosi kasę do domu”).
„Ciężka praca nad czymś, na czym nam nie zależy, nazywa się stresem, ciężka praca nad czymś, co kochamy, nazywa się pasją”.
Simon Sinek
Tak wiele jest memów „nie lubię poniedziałków”. Wywołuje one mój śmiech i jednocześnie wiem, że często jest to poważny problem dla wielu, może również dla Ciebie. Może nie lubisz poniedziałków, a może też nie lubisz innych dni tygodnia (na przykład czujesz niepokój w piątek lub niedzielę)? Czy zastanawiałaś się czego tak naprawdę nie lubisz? Spędzasz w pracy wiele czasu, chcesz żeby praca była wyzwaniem. Co więcej takiego się dzieje, że czujesz niepokój?
Warto odpowiedzieć sobie na pytania:
- Dlaczego robisz to co robisz? Na ile to się wiąże to z Twoimi życiowymi wartościami?
- Jak to robisz? Czy dajesz sobie czas również na odpoczynek w pracy i po pracy? Możemy masz trudności w stawieniu granic drugiej osobie i zamiast zakomunikować „teraz nie podejmę tego tematu” często rzucamy się w kolejny temat na zasadzie „ja nie dam rady?”. Podejmując nowy temat czasem warto też sprawdzić jakiego tematu w tej sytuacji nie podejmujemy. Można sprawdzić w tej sytuacji gdzie dbałośc o swoje zdrowie, o swoje relacje/potrzeby, o swój odpoczynek?
- Z kim pracujesz ? Na ile relacje w pracy są dla Ciebie wspierające, na ile czujesz że w pracy się rozwijasz?
- Co jest takiego w pracy co lubisz, a czego nie lubisz?
Może się zdarzyć że już jesteś na etapie wypalenia zawodowego. A może szukasz pomocy z powodu pracoholizmu? Podczas terapii podejmuję tematy:
- asertywności;
- zarządzania czasem;
- świadomośc swoich mocnych i słabych stron.
- radzenia sobie ze stresem
Wiem, że nasze samopoczucie w pracy zależy od Nas i w dużej mierze od tego, jakimi ludźmi otaczamy się w pracy. I na obydwa tematy mamy wpływ. Wierzę, że zdecydowana większość ludzi, może mówić „Kocham swoją pracę”.
